Zo stil, Dat iedereen wel weet dat dit zo blijft, Voor altijd, voor altijd en een leven lang, het was, Zo stil, Dat iedereen het voelde in zijn lijf, Geen pen, die ooit nog dit gevoel beschrijven kan. Zo Stil, Dat alle klokken zwegen ja, De tijd stond onbeweeglijk, Zo stil en zo verloren ging je weg, Zo stil en zo verloren ging je weg. Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan, En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan, Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis, Dan nog zou ik niet weten, Waarom toch, dit gevoel voor altijd is. Zo hard, De uren na de klap dreunde zo na, Dat niets nog, te bevatten en begrijpen was, het was, Zo hard, Dat alles wat we dachten, ons alleen maar leegte bracht, Zo moe en zo verslagen waren wij, Nu de stilte bij ons was in plaats van jij. Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan, En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan, Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis, Dan nog zou ik niet weten, Waarom toch, dit gevoel voor altijd is. Zo stil, Hoewel ik je nog iedere dag mis, En waar je nu ook zijn mag, Echt het is, Me helder, Dat stilte nu jouw vriend geworden is. Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan, En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan, Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis, Ik zou het echt niet weten, Ik zou het echt niet weten. Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan, En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan, Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis, Dan nog zou ik niet weten, Waarom toch, dit gevoel voor altijd is
Zo stil, Dat iedereen wel weet dat dit zo blijft, Voor altijd, voor altijd en een leven lang, het was, Zo stil, Dat iedereen het voelde in zijn lijf, Geen pen, die ooit nog dit gevoel beschrijven kan. Zo Stil, Dat alle klokken zwegen ja, De tijd stond onbeweeglijk, Zo stil en zo verloren ging je weg, Zo stil en zo verloren ging je weg. Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan, En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan, Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis, Dan nog zou ik niet weten, Waarom toch, dit gevoel voor altijd is. Zo hard, De uren na de klap dreunde zo na, Dat niets nog, te bevatten en begrijpen was, het was, Zo hard, Dat alles wat we dachten, ons alleen maar leegte bracht, Zo moe en zo verslagen waren wij, Nu de stilte bij ons was in plaats van jij. Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan, En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan, Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis, Dan nog zou ik niet weten, Waarom toch, dit gevoel voor altijd is. Zo stil, Hoewel ik je nog iedere dag mis, En waar je nu ook zijn mag, Echt het is, Me helder, Dat stilte nu jouw vriend geworden is. Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan, En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan, Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis, Ik zou het echt niet weten, Ik zou het echt niet weten. Ik heb zoveel gehoord en toch komt niets meer bij me aan, En dat is dus waarom ik 's nachts niet slapen kan, Al schreef ik duizend liedjes over dit gemis, Dan nog zou ik niet weten, Waarom toch, dit gevoel voor altijd is
