当前位置:首页 > 歌词大全 > ฤดูที่แตกต่าง歌词

  • หากเปรียบกับชีวิตของคน
    เมื่อยามสุขล้นจนใจมันยั้งไม่อยู่
    ก็คงเปรียบได้กับฤดู
    คงเป็นฤดูที่แสนสดใส
    (และ/แต่) ถ้าวันหนึ่งวันไหน
    ที่ใจเจ็บทนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่
    บอกกับตัวเองเอาไว้
    ความเจ็บต้องมีวันหาย
    ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู
    อดทนเวลาที่ฝนพรำ
    อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
    เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
    ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
    ว่ามันคุ้มค่า(แค่ไหนที่เฝ้ารอ)
    เมื่อวันที่ต้องเจ็บช้ำใจ
    จากความผิดหวังจนใจมันรับไม่ทัน
    เป็นธรรมดาที่เราต้องไหวหวั่น
    กับวันที่อะไรมันเปลี่ยนไป
    (และ/แต่) ถ้าวันหนึ่งวันไหน
    ที่ใจเจ็บทนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่
    บอกกับตัวเองเอาไว้
    ความเจ็บต้องมีวันหาย
    ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู
    อดทนเวลาที่ฝนพรำ
    อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
    เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
    ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
    ว่ามันคุ้มค่า (แค่ไหนที่เฝ้ารอ)
    อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ
    อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย
    น้ำตาที่ไหลย่อมมีวันจางหาย
    หากไม่รู้จักเจ็บปวดก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ
    อดทนเวลาที่ฝนพรำ
    อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
    เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
    ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
    ว่ามันคุ้มค่า (แค่ไหนที่เฝ้ารอ)
    ว่ามันคุ้มค่า (แค่ไหนที่เฝ้ารอ)
    ว่ามันคุ้มค่า (แค่ไหนที่เฝ้ารอ)
  • [00:19.36]
    [00:35.33]หากเปรียบกับชีวิตของคน
    [00:38.70]เมื่อยามสุขล้นจนใจมันยั้งไม่อยู่
    [00:45.01]ก็คงเปรียบได้กับฤดู
    [00:48.37]คงเป็นฤดูที่แสนสดใส
    [00:53.81](และ/แต่) ถ้าวันหนึ่งวันไหน
    [00:56.86]ที่ใจเจ็บทนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่
    [01:02.23]บอกกับตัวเองเอาไว้
    [01:04.85]ความเจ็บต้องมีวันหาย
    [01:07.35]ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู
    [01:13.77]อดทนเวลาที่ฝนพรำ
    [01:17.02]อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
    [01:23.57]เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
    [01:27.19]ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
    [01:31.87]ว่ามันคุ้มค่า(แค่ไหนที่เฝ้ารอ)
    [01:45.03]เมื่อวันที่ต้องเจ็บช้ำใจ
    [01:48.34]จากความผิดหวังจนใจมันรับไม่ทัน
    [01:53.84]เป็นธรรมดาที่เราต้องไหวหวั่น
    [01:57.96]กับวันที่อะไรมันเปลี่ยนไป
    [02:03.88](และ/แต่) ถ้าวันหนึ่งวันไหน
    [02:06.81]ที่ใจเจ็บทนทุกข์ ดังพายุที่โหมเข้าใส่
    [02:12.00]บอกกับตัวเองเอาไว้
    [02:14.56]ความเจ็บต้องมีวันหาย
    [02:16.80]ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู
    [02:21.11]อดทนเวลาที่ฝนพรำ
    [02:24.23]อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
    [02:30.46]เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
    [02:34.27]ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
    [02:38.82]ว่ามันคุ้มค่า (แค่ไหนที่เฝ้ารอ)
    [02:46.87]อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้าไม่เป็นใจ
    [02:51.74]อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย
    [02:56.42]น้ำตาที่ไหลย่อมมีวันจางหาย
    [02:59.92]หากไม่รู้จักเจ็บปวดก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ
    [03:13.46]อดทนเวลาที่ฝนพรำ
    [03:26.81]อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง
    [03:33.49]เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง
    [03:36.42]ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ
    [03:41.29]ว่ามันคุ้มค่า (แค่ไหนที่เฝ้ารอ)
    [03:50.80]ว่ามันคุ้มค่า (แค่ไหนที่เฝ้ารอ)
    [04:00.67]ว่ามันคุ้มค่า (แค่ไหนที่เฝ้ารอ)