Du ville heim fara Som du eingong lova Ingen kunne gjeva meg meir Du som meg sveipte i brurelin Men runer dei meir visste Enn eg ville vite
Han ville heim fara Som han deg eingong lova Ingen kunne gjeva deg meir Han som deg sveipte i brurelin Men runer dei meir visste Enn ho ville vite
Mot din vilje Møy mot din vilje Frå garde han fór Frå garde han fór Kaldvind herja Uvettet ylte Jordi ho skalv Frå garde han fór Mot min vilje Eg fór frå garde Eg ville gjeva deg meir Som eg deg eingong lova Du Sigrlinn Atles dotter
I soli lyser perlebandet Du er fager men sorg du gjev meg Over huldreheimar vil du fara Såre sorgi set åt meg no
Vilt eg fór og vitlaus var eg til Illkvasse augo på Frøya I tåka over doggvått fjell Eit trihovda troll meg slengde
I skjold det skalv Mine brødrar drap du
Gull og sylv du aldri hadde Vilt du fór og vitlaus var du Frøyas augo illkvasse Illkvasse
Sigrlinn eg heiter Eg er Atles dotter Sveinungs møy Du åleine i djupe daler Du kom aldri heim
Eg finn ikkje ord som kan trøyste Eg finn ikkje glede i livet Som mit eige liv elska eg han
Han ville heim fara Som han eingong lova Ingen kunne gjeva ho meir Han elska ho i brurelin
Du ville heim fara Som du eingong lova Ingen kunne gjeva meg meir Du som meg sveipte i brurelin Men runer dei meir visste Enn eg ville vite
Han ville heim fara Som han deg eingong lova Ingen kunne gjeva deg meir Han som deg sveipte i brurelin Men runer dei meir visste Enn ho ville vite
Mot din vilje Møy mot din vilje Frå garde han fór Frå garde han fór Kaldvind herja Uvettet ylte Jordi ho skalv Frå garde han fór Mot min vilje Eg fór frå garde Eg ville gjeva deg meir Som eg deg eingong lova Du Sigrlinn Atles dotter
I soli lyser perlebandet Du er fager men sorg du gjev meg Over huldreheimar vil du fara Såre sorgi set åt meg no
Vilt eg fór og vitlaus var eg til Illkvasse augo på Frøya I tåka over doggvått fjell Eit trihovda troll meg slengde
I skjold det skalv Mine brødrar drap du
Gull og sylv du aldri hadde Vilt du fór og vitlaus var du Frøyas augo illkvasse Illkvasse
Sigrlinn eg heiter Eg er Atles dotter Sveinungs møy Du åleine i djupe daler Du kom aldri heim
Eg finn ikkje ord som kan trøyste Eg finn ikkje glede i livet Som mit eige liv elska eg han
Han ville heim fara Som han eingong lova Ingen kunne gjeva ho meir Han elska ho i brurelin
